- ΦΩΣ
- ΟΡΙΣΜΟΣ
- ΧΡΩΜΑ
- ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΧΡΩΜΑΤΟΣ
- ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
- ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΖΕΥΓΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
- ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
- ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
- ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ
ΣΗΜΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
ΦΩΣ
Φως: φυσικό
φαινόμενο, εντυπωσίασε τον άνθρωπο ο οποίος με τη βοήθειά του άρχισε να
αντιλαμβάνεται και να συνδέει πολύπλοκες καταστάσεις.
Πυθαγόρας:
Θεωρία της εκπομπής της όρασης: Η όραση ενεργοποιείται από μια «θερμή» απορροή
των ματιών που ανακλάται πάνω στη «ψυχρή» επιφάνεια των αντικειμένων, που
συναντά στο περιβάλλον.
Δημόκριτος:
Το χρώμα έχει δική του υπόσταση αλλά δημιουργείται από διάφορες καταστάσεις
υλικών.
Εμπεδοκλής,
Δημόκριτος και Πλάτων: δέχονταν την ύπαρξη τεσσάρων βασικών χρωμάτων: άσπρο,
μαύρο, κόκκινο και κίτρινο.
Αριστοτέλης:
δεχόταν την ύπαρξη επτά βασικών χρωμάτων: άσπρο, κίτρινο, κόκκινο, ιώδες,
πράσινο, μπλε και μαύρο.
Αναγέννηση –
Νέες θεωρίες για την έννοια του χρώματος.
Αλμπέρτι
(Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας): επισημαίνει την αναγκαιότητα ύπαρξης του
φωτός για την εμφάνιση του χρώματος. Δέχεται την ύπαρξη τεσσάρων βασικών
χρωμάτων: κόκκινο, μπλε, κίτρινο και πράσινο. Είναι ο πρώτος που προτείνει ένα
σύστημα με αντίθετα χρώματα.
Λ.
Νταβίντσι: ο πρώτος που αναγνώρισε ότι υπάρχουν οκτώ βασικά χρώματα.
Νεύτων:
(πειράματα με πρίσμα) συμπέρανε: Το χρώμα κάθε αντικειμένου εξαρτάται από το
ποια χρώματα του φάσματος απορροφά και ποια ανακλά.
Thomas Young: Διατύπωσε την άποψη, ότι υπάρχουν
στο μάτι τρεις μόνο τύποι φωτοαποδεκτών, καθένας από τους οποίους αντιδρά σε ένα
από τα τρία χρώματα. Με συνδυασμούς αυτών παράγονται όλα τα άλλα χρώματα, και
το λευκό.
Το χρώμα
είναι μια εμπειρία, ένα αίσθημα που δημιουργείται στον άνθρωπο.
Ορισμός:
Φως: μορφή ενέργειας που ονομάζουμε
ακτινοβολούσα ενέργεια (κυκλικά κύματα). Τα διάφορα είδη ακτινοβολούσας
ενέργειας δημιουργούν κύματα με ποικίλα μήκη (από ένα εκατομμυριοστό του μέτρου
μέχρι και ένα χιλιόμετρο).
Κύματα
φωτός: μετριούνται
με βάση το μήκος τους. Το μήκος κύματος του φωτός καθορίζει και το χρώμα του. Η
μονάδα του μήκους κύματος είναι το nanometer που μετρά το ένα εκατομμυριοστό του
μέτρου.
Φάσμα
Ηλεκτρομαγνητικής Ενέργειας: το σύνολο των διαφόρων
ακτινοβολιών.
Ορατό Φάσμα: το μέρος της ηλεκτρομαγνητικής
ακτινοβολίας που μπορεί να αντιληφθεί το μάτι. Τα μήκη κύματος του ορατού
φάσματος βρίσκονται μεταξύ των 380nm και των 780 nm.
Στη φύση
βλέπουμε το ορατό φάσμα διαχωρισμένο στα συστατικά του μήκη κύματος, στο
ουράνιο τόξο.
Περιγραφή
φάσματος:
Ιώδες (Μ),
μπλε (Β), γαλάζιο (C), πράσινο (G), κίτρινο (Υ), πορτοκαλί (κόκκινο
της φωτιάς) (R), κόκκινο.
Διαίρεση
ορατού φάσματος του φωτός σε δέσμες:
700 – 600 nm ή κόκκινο φως
600 – 500 nm ή πράσινο φως
500 – 400 nm ή μπλε φως
Αυτές οι
τρεις βασικές φωτεινές δέσμες ονομάζονται θεμελιώδη ή πρωταρχικά χρώματα.
Ονομάζονται έτσι γιατί όταν αναμειγνύονται με ίση ένταση, δίνουν λευκό φως.
Αναμειγνυόμενες
σε διαφορετικές εντάσεις δίνουν το σύνολο των χρωμάτων του ορατού φάσματος. Το
μάτι μπορεί να αντιληφθεί 10 εκ. χρώματα.
Ο τρόπος με
τον οποίο διαδίδονται τα κύματα εξαρτάται από τα αντικείμενα που συναντούν στην
πορεία τους, μπορεί να αντανακλώνται, να απορροφούνται ή να διαπερνούν ένα
αντικείμενο (εξαρτάται από τα μοριακά χαρακτηριστικά του αντικειμένου).
Παράγοντες που χαρακτηρίζουν το αίσθημα
του χρώματος:
- Αντικειμενικοί:
Όσοι σχετίζονται με το ερέθισμα. Ονομάζονται
και φυσικοί παράγοντες. Είναι: διάφορα φωτομετρικά μεγέθη, τα μήκη κύματος των
συνιστωσών ακτινοβολιών, η θερμοκρασία χρώματος, κ.α.
- Υποκειμενικοί:
Απόχρωση:
αναφέρεται σε εκείνο από τα απλά χρώματα που συνεισφέρει σε μεγαλύτερο ποσοστό
στην δημιουργία του σύνθετου χρώματος.
Λαμπρότητα:
χαρακτηρίζει την ένταση του αισθήματος που δημιουργείται.
Βαθμός
Κόρου: έχει να κάνει με την καθαρότητα του χρώματος.
Τα χρώματα
που δεν παρουσιάζουν απόχρωση και βαθμό κόρου, όπως το γκρι, ονομάζονται άχροα
ή αχρωματικά.
Παραγωγή Σύνθετων Χρωμάτων:
Προσθετική
Μέθοδος: το λευκό
φως το δίνει η ανάμιξη τριών βασικών ακτινοβολιών:
Μπλε +
Πράσινο + Κόκκινο = Λευκό
Στα σημεία
όπου οι φωτεινές δέσμες συγκλίνουν ανά ζεύγη δημιουργούνται:
Μπλε +
Πράσινο = Κυανό
Κόκκινο +
Μπλε = Ματζέντα
Πράσινο +
Κόκκινο = Κίτρινο
Τα χρώματα
αυτά ονομάζονται συμπληρωματικά των τριών βασικών χρωμάτων.
Εάν κάποιο
από τα συμπληρωματικά αναμειχθεί με εκείνο από τα θεμελιώδη που δεν περιέχει,
τότε θα έχουμε λευκό φως:
Μπλε +
Κίτρινο = Λευκό
Πράσινο +
Ματζέντα = Λευκό
Κόκκινο +
Κυανό = Λευκό
Όλες οι
παραπάνω αναμείξεις των χρωμάτων όπως και η αρχική ανάμιξη των τριών βασικών
ονομάζονται προσθετικές γιατί το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία λευκού
φωτός.
Η ανάμειξη 2
ή 3 φωτεινών δεσμών των θεμελιωδών χρωμάτων, δίνει δέσμη πάντα φωτεινότερη από
τις δέσμες που την συνθέτουν, άρα έχουμε πρόσθεση φωτός.
Αν
αναμείξουμε διαφορετικές ποσότητες των τριών βασικών ακτινοβολιών ξεκινώντας
από την κατάσταση του σκότους, δηλαδή προσθέτοντας σταδιακά τις ποσότητες των
χρωμάτων αυτών είναι δυνατό να αναπαράγουμε σχεδόν όλα τα σύνθετα χρώματα.
Συμπέρασμα:
για την παραγωγή του λευκού χρώματος αρκεί η προσθετική ανάμιξη δυο μόνο
χρωμάτων, ενώ κάθε σύνθετο χρώμα μπορεί να παραχθεί προσθετικά είτε με ανάμιξη
δυο ή περισσοτέρων απλών χρωμάτων, είτε με την ανάμιξη ενός απλού και του
λευκού χρώματος σε κατάλληλη αναλογία.
Αφαιρετική
μέθοδος: Τα μελάνια
απορροφούν το φως, κατά συνέπεια χρησιμοποιούμε τα μελάνια για να ελέγχουμε το
φως που ανακλάται από το χαρτί στο οποίο τυπώνονται.
Στην
πραγματικότητα τα αντικείμενα αφαιρούν ορισμένες ακτινοβολίες από το φως που
προσπίπτει σε αυτά, το δε φως που ανακλάται στη συνέχεια διαφέρει σε δυο
σημεία: έχει χαμηλότερη ένταση και είναι πλέον χρωματισμένο.
Αν, δηλαδή,
ξεκινώντας από το λευκό χρώμα – ακτινοβολία αφαιρούμε από αυτό κατάλληλες ποσότητες
αντίστοιχων μηκών κύματος, μπορούμε να αναπαράγουμε όλα τα σύνθετα χρώματα.
Η μέθοδος αυτή ονομάστηκε αφαιρετική
μέθοδος δημιουργίας χρωμάτων. Στη μέθοδο αυτή εκλέγονται σαν βασικά τρία
χρώματα, τα οποία είναι αφαιρέτες των αντίστοιχων βασικών χρωμάτων της
προσθετικής
μεθόδου.
Αφήνουν, δηλαδή, να περάσουν ή να ανακλαστούν τα υπόλοιπα 2/3 του φάσματος. Τα
χρώματα αυτά είναι τα συμπληρωματικά των R, G, B δηλαδή τα C, M, Y.
Άρα:
- Το κυανό – αφαιρέτης του κόκκινου, αφού αφήνει να περάσουν ή να ανακλαστούν το πράσινο και το μπλε.
- Το ματζέντα – αφαιρέτης του πράσινου, αφού αφήνει να περάσουν ή να ανακλαστούν το κόκκινο και το μπλε.
- Το κίτρινο – αφαιρέτης του μπλε, αφού αφήνει να περάσουν ή να ανακλαστούν το πράσινο και το κόκκινο.
Η ανάμειξη
ενός βασικού χρώματος του προσθετικού συστήματος με το συμπληρωματικό του δίνει
την έννοια του μαύρου, γιατί κανένα χρώμα δεν θα ανακλάται πλέον.
Στο
αφαιρετικό σύστημα ισχύει:
Ματζέντα +
Κυανό = Μπλε
Κίτρινο +
Ματζέντα = Κόκκινο
Κίτρινο +
Κυανό = Πράσινο
Ματζέντα +
Κυανό = Μπλε + Κίτρινο = Μαύρο
ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ
ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Θερμά
χρώματα :
Είναι τα
χρώματα που ορίζουν τους ερεθισμούς, και είναι το κόκκινο, το πορτοκαλί,
πορτοκαλοκόκκινο και πορτοκαλοκίτρινο.
Ψυχρά
χρώματα :
Είναι τα
χρώματα που οδηγούν στην εσωτερική επεξεργασία των ερεθισμάτων ή την
υποστήριξη. Σαν τέτοια θεωρούνται το μπλε-βιολέ, το τυρκουάζ, και το
μπλε-πράσινο.
Θερμά
σκοτεινά χρώματα :
Είναι τα
χρώματα που εδραιώνουν τον ερεθισμό και δημιουργούν προσήλωση. Είναι τα εξής:
το καφέ, το μπεζ, η ώχρα και το σκούρο καφέ.
Ψυχρά
σκοτεινά χρώματα :
Είναι τα χρώματα που απομακρύνουν τον ερεθισμό και
δημιουργούν καταπίεση. Το γκρι, μπλε, σκούρο μπλε-πράσινο ανήκουν στη κατηγορία
αυτή.
Στατικά
χρώματα :
Έτσι
ονομάζουμε τα χρώματα που έχουν την ικανότητα να σταματούν τους ερεθισμούς ή να
τους ολοκληρώνουν και να επιδρούν καθησυχαστικά. Τέτοια είναι : το πράσινο, το
λαδί, το πράσινο της φλαμουριάς, το κιτρινοπράσινο, το κόκκινο, το πορφυρό
κ.λ.π.
Παστέλ
χρώματα :
Είναι τα
χρώματα που δημιουργήθηκαν για να ουδετεροποιούν τα αντίστοιχα καθαρά χρώματα.
Είναι τα εξής : ροζ, τριανταφυλλί, λιλά, γκρι-λιλά, γκρι-κοκκινωπό, ανοιχτό
πράσινο, γκρι-πράσινο, γκρι-ασημί κ.λ.π.
Άχρωμοι
τόνοι :
Εκτοπίζουν :
π.χ. το γκρι, εμφανίζουν : π.χ. το άσπρο ή διαμορφώνουν τον ερεθισμό: π.χ. το
μαύρο.
ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
Κίτρινο κρόκου : α) πνευματικότητα, διαίσθηση,
επαφή β) ενθαρρυντικό, απελευθερωτικό, ελαφρυντικό.
Πορτοκαλί : α) λαμπρότητα, πλούτο, ήλιο,
παραγωγικότητα β) εορταστικό, φιλικό, θερμό, προκαλεί αυθόρμητη συμμετοχή.
Μπεζ : α) πραγματικότητα, ουδετερότητα και
μπορεί να καταλήγει σε μπεζ χωρίς προσωπικότητα β) γήινο, στεγνό.
Καφέ : α) σπιτικότητα, σταθερότητα β)
γήινο, στερεό, ευσταθές, λιτό.
Εκάι : α) σπιτικότητα, σταθερότητα β)
πραγματικό, ορμητικό, σκληρό.
Κόκκινο
φωτιάς : α) φωτιά,
δύναμη, το κοντινό, κίνδυνο, έρωτα, πόθο β) ερεθιστικό, ζωντανό, θερμαντικό,
δυνατό.
Κόκκινο
αίματος : α) αίμα,
δύναμη, ισχύ, αγάπη, πάθος β) δυναμικό, ισχυρό, δυνατό.
Βιολέ : α) υψηλή δικαιοσύνη, βασιλικότητα,
απόσταση β) μεγαλοπρεπές, αξιοσέβαστο, δεσποτικό.
Τριανταφυλλί
: α)
γλυκύτητα, αυτοσυγκράτηση β) τρυφερό, αδύναμο, κρατά σε απόσταση, θηλυκό.
Μωβ (ιώδες)
: α) μαγεία,
υψηλές απαιτήσεις, φροντίδα, βάθος, κάτι το ιδιαίτερο β) ανήσυχο, μυστηριώδες,
βαρύ.
Σικλαμέν : α) θηλυκότητα, μελαγχολία, έκσταση
β) γοητευτικό, αδύναμο, ασταθές.
Μπλε : α) σοβαρότητα, πνευματικότητα,
εσωστρέφεια β) συγκεντρωτικό, ψυχρό.
Θαλασσί : α) πλατύτητα του ουρανού, διαύγεια,
ησυχία β) γλυκό, νοσταλγικό.
Περοκέ (μπλε
– πράσινο) : α) κρατά σε
απόσταση, θηλυκή ευαισθησία β) αφηρημένο, ευαίσθητο.
Πράσινο
χλόης : α) ησυχία,
ψυχρότητα, φρεσκάδα β)επιθυμητό, νεανικό, φυσικό, δηλητηριώδες.
Λαχανί : α) βλάστηση, μετριοπάθεια, προφύλαξη
β) απαλό, τρυφερό, εσωτερικό, καθησυχαστικό.
Πράσινο : α) μητρότητα, ασφάλεια, ελπίδα β)
προστατευτικό, ασφαλές, θέτει φραγμούς.
Κίτρινο
ανοιχτό : α) απλότητα,
διαύγεια πνεύματος, ανεμελιά β) εύθυμο, ευδιάκριτο.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΖΕΥΓΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
Κίτρινο –
κόκκινο : ισχυρότατη
ακτινοβολία, χαρούμενο, θερμό.
Χρυσαφί –
κόκκινο : μεγαλειώδες,
πλούσιο, θερμό.
Πορτοκαλί-
κόκκινο : ανυψώνεται,
δυνατό, κραυγαλέο.
Κίτρινο –
πορφυρί : ελαφρά
παράφωνο ( ευκινησία, μεγαλείο ).
Χρυσαφί –
πορφυρό : ισχύς,
μεγαλείο, πανηγυρικότητα.
Κόκκινο –
πορφυρί : παραφωνία
(αδύνατο, πανηγυρικό ).
Κίτρινο –
πράσινο φλαμουριάς : ευθυμία.
Κίτρινο –
λαδί : ελαφρά
παράφωνο (ευκινησία).
Κίτρινο
πορτοκαλί : ερεθίζει,
θερμό, προστατευτικό.
Πορτοκαλί –
κόκκινο – πράσινο :οξύνει τα
ένστικτα, εντυπωσιάζει.
Πορτοκαλί –
μωβ : εκστατικό,
κατασταλτική ισχύς.
Κόκκινο –
μπλε : δυναμική
εκτίναξη προς τα πάνω.
Κόκκινο –
μπλε (ultramarine) : ισχυρό, σχεδόν βάναυσο.
Πορτοκαλί –
μπλε (ultramarine) : ρυθμικό
προς το ορμητικό απαιτητικό.
Μπλε – ροζ :
επιφυλακτικότητα,
κοριτσίστικη δειλία, ξεχωριστό.
Μπλε – γκρι
– κόκκινο : αβέβαιο
τρεμουλιαστό.
Παστέλ
πράσινο – κόκκινο : αβέβαιο.
Παστέλ
πράσινο – μπλε : τρεμουλιαστό
μονόπλευρο παθητικό, αβέβαιη παραδοχή.
Παστέλ
πράσινο – ροζ : φιλικά
επιφυλακτικό, αδύναμο.
Παστέλ
πράσινο – μωβ : παράφωνο,
σκιόφωτο.
Κιτρινοπράσινο
– κοκκινωπό γκρι : ελαφρά
παράφωνο, όχι ελεύθερο.
Μπεζ –
κόκκινο : ελαφρά
παράφωνο (εσωτερικός διχασμός ).
Μπεζ –
πράσινο : τρυφερό,
ευγενική επίδραση της φύσης, καθησυχαστική θερμότητα.
Μπεζ – μπλε:
τρυφερή
δόνηση, ανυψωμένη ευαισθησία.
Καφέ –
κόκκινο : παράφωνο,
χονδροειδές.
Καφέ –
πράσινο λαδί : ανεπιτήδευτο,
γήινο χωρίς υψηλή ορμητική ανύψωση.
Καφέ – μπλε
(ultramarine) : στερεό, δίνει το αίσθημα της
καθαρότητας.
Καφέ σκούρο
– μπλε : ασυμβίβαστο,
ένωση της γης με τον ουρανό.
Σκούρο καφέ
– ώχρα : ακαμψία,
σύνδεση με τη γη.
Κόκκινο –
γκρι : κερδίζει από
το κόκκινο την ευγενική δυναμική πλευρά.
Πράσινο –
γκρι : πολύ
συγγενικά χρώματα. Ένας τέτοιος συνδυασμός εντυπωσιάζει πολύ λίγο.
Μπλε – γκρι
: πολύ
αμέτοχο, ψυχρό.
Κίτρινο –
γκρι : το γκρι δεν
είναι σε θέση να συγκρατήσει το κίτρινο.
Κόκκινο – μαύρο
: έντονη
ζωτικότητα, πολύ επικίνδυνο.
Πορτοκαλί –
μαύρο : παραβιάζει.
Κίτρινο –
μαύρο : διασπώνται.
Το ακτινοβόλο πιέζει, προκαλεί την προσοχή.
Μπλε – μαύρο
: τονίζεται το
απόμακρο του μπλε : σκοτεινό.
Πράσινο –
μαύρο : το
περιφραγμένο φράσσεται ακόμη περισσότερο.
Κίτρινο –
άσπρο : υπερβολική
καθαριότητα, καμία δύναμη.
Κόκκινο –
άσπρο : παίρνει από
το κόκκινο τη φωτεινότητα χωρίς αυταπάτες.
Μπλε – άσπρο
: δίνει στο
μπλε μορφή, καθαρό, ψυχρό.
Πράσινο –
άσπρο : το πράσινο
ανυψώνεται, καθαρό, φωτεινό.
Ροζ – άσπρο
: αδύναμο.
ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΣΗΜΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
Κόκκινο
(φωτιάς) :
Θερμαίνει,
εμψυχώνει, δημιουργεί διάθεση για δράση και επικοινωνία, δίνει ενέργεια και δημιουργικότητα.
Αυξάνει τη ζωτικότητα και την περιπετειώδη διάθεση, διώχνει τη νωθρότητα και
ενεργοποιεί την κυκλοφορία του αίματος.
Κίτρινο
(λεμονιού) :
Φως,
φωνάζει, πολύτιμο, άγουρο, ξινό.
Κίτρινο
(βαθύ) :
Φως.
Συμβολίζει τον πλούτο, την αφθονία, την χαρά. Αυξάνει τη διανοητική ωριμότητα.
Τονώνει το νευρικό σύστημα. Βοηθά στην αφύπνιση ταλέντου, ενισχύει τον
μεταβολισμό, δίνει εμπνεύσεις, αποφασιστικότητα και κινητοποίηση των
αισθημάτων, αισιοδοξία.
Πορτοκαλί :
Βοηθάει την
αφομοίωση των νέων ιδεών και πληροφοριών, μετατρέπει την κατώτερη ενέργεια σε
ανώτερη, θερμαίνει μέτρια, χαροποιεί, ισχυροποιεί τη θέληση, κινητοποιεί τους
διανοητικούς μηχανισμούς και τη φαντασία. Είναι χρώμα της ζεστασιάς, της
τρυφερότητας και της ευτυχίας
Ιώδες :
Αντισηπτικό.
Αυξάνει τη ψυχική ωριμότητα, δημιουργεί ειρηνοποιό διάθεση, ιδεαλισμό και τάση
αυτοθυσίας για τους άλλους. Δίνει εμπνεύσεις, διευκολύνει τη δημιουργία υψηλών
ιδανικών και την κατανόηση των συμπαντικών ανωτέρων νόμων.
Μπλε
(ουρανού) :
Αυξάνει τη
διάθεση έρευνας, δημιουργεί εσωτερική γαλήνη, δίνει την ικανότητα της πειθούς,
δημιουργεί την τάση για εξερεύνηση του αγνώστου, τη λήψη σωστών αποφάσεων, και
την ηρεμία.
Κυανό :
Πάντα
θυμίζει ουρανό ή θάλασσα, όνειρο, βάθος, γλυκύτητα, αγγελικό.
Πράσινο
(φωτεινό) :
Αναπτύσσει
τη λογική και την επικοινωνία. Εξισορροπεί, συμβιβάζει δυο αντίθετες τάσεις,
αναπτύσσει τη συναδελφικότητα, συμφιλιώνει, αναπτύσσει τη λογική, καταπραΰνει
το θυμό και την επιθετικότητα.
Ροζ :
Ηρεμεί.
Μειώνει τη δύναμη και την ένταση.
Γαιώδη :
Βαριά σαν το
χώμα, σαν ξύλο, χωρίς διαφάνεια. Δύσκαμπτα. Σκιάς.
Κόκκινο
(ζωηρό) :
Φωτιά, βία,
ένταση, πάθος, παρουσία, ωριμότητα, ζεστασιά. Επιθετικότητα.
Πράσινο
(ζωηρό) :
Φυτά, φύση,
βλάστηση, αβρότητα, υγρασία, νεότητα, πικρό, ξεκουράζει, ανωριμότητα, ηρεμία.
Μενεξεδένιο
:
Διάφανο.
Ελαφρό. Στοχασμός. Μελαγχολία. Μακρινό.
Πορφυρό :
Αίμα,
απροσδόκητο. Διαβολικό. Μεγαλειώδες. Κίνδυνος.
Σταχτί :
Απουσία
χρώματος. Βοηθάει στην ένταση των άλλων χρωμάτων
Μπλε (βαθύ)
:
Σοβαρότητα,
κύρος, τυπικότητα, ενέργεια, δημιουργικότητα, αγριεμένη θάλασσα, απεραντοσύνη.
Λευκό :
Η φωτεινή
ουσία που διαθέτει ο ζωγράφος, καθαρότητα, λαμπρότητα, φωτεινότητα,
ειλικρίνεια, μοναξιά. Παράδοση ( λευκή σημαία ).
Μαύρο :
Σταθερότητα.
Ευγένεια. Αυστηρότητα. Τραγικότητα. Έλλειψη. Κενότητα. Τρύπα. Απουσία. Θάνατος.
Μυστήριο.
ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
Κίτρινο –
Μαύρο : Σοβαρός
κίνδυνος. Τραβά την προσοχή. Φωνάζει.
Κόκκινο –
Μαύρο :
Αυστηρότητα, επιβλητικότητα. Κίνδυνος.
Κυανό –
Λευκό : Γαλήνη,
απεραντοσύνη, το μεγαλειώδες, ψυχική ανάταση
Κίτρινο –
Πράσινο : Φύση, φυτά,
υγρασία.
Κόκκινο –
Κίτρινο : Φωτιά,
ζέστη, προσοχή.